Kolejną różnicą pomiędzy wizją natury człowieka lansowaną przez systemową edukację a Krishnamurtiego to to, że on czuł, że każdy człowiek musi zostać eksplorowany i odkryty a nie w coś uformowany. Dla Krishnamurtiego każda osoba posiada unikalne powołanie, które musi zostać odkryte. To co osoba lubi najbardziej musi zostać odnalezione i realizowane.
Krishnamurti nie był pierwszym edukatorem, który to zauważył, ale ta perspektywa stoi w głębokim kontraście do tradycyjnego podejścia. W tradycyjnym podejściu dziecko postrzega się jako puste naczynie do napełnienia. Dla Krishnamurtiego prawdziwa edukacja pozwala człowiekowi odkryć siebie.
Rozumieć życie to rozumieć siebie co stanowi zarazem początek i koniec edukacji. Funkcją edukacji więc jest Ci pomóc od najmłodszych lat nie imitować innych, ale być sobą. Wolność leży w rozumieniu kim jesteś w każdej chwili. Widzisz nie jesteś wyedukowany w ten sposób, twoja edukacja namawia cię, abyś stał się tym czy tamtym.....
Odkrycie naturalnego powołania dziecka i zrozumienie co ono tak naprawdę kocha robić może nie pasować do planów społeczeństwa i rodziców, ale to jest istotna część pojęcia siebie i edukacji.
Dzisiejsza edukacja robi z nas bezmyślne jednostki; robi zdecydowanie za mało, aby pomóc nam odnaleźć nasze powołanie. Aby odnaleźć co tak naprawdę osoba kocha robić jest bardzo trudne. Ale to jest część edukacji.
Krishnamurti nie negował wzrostu czy materialnych zmian w naszym życiu, wręcz zachwalał je. Jednak pełen znaczenia wzrost i prawdziwa zmiana materialna, bez skutków ubocznych, nie może zaistnieć poprzez zapewnienie uczniom jedynie wiedzy i ucząc ich postawy konformistycznej. Rodzicom może się wydawać, że dziecko będzie miało zapewniony byt zdając kolejne testy, ale dla Krishnamurtiego to jest jedynie sposób na dodawanie światu smutków i agresji. Potępiał fakt, że celem dzisiejszej edukacji:
...jest zdobyć posadę lub użyć wiedzy dla własnej satysfakcji, aby urosnąć w oczach innych, przetrwać na świecie.
Tylko kultywując techniczne zdolności bez zrozumienia co jest prawdziwą wolnością prowadzi do destrukcji, do większych wojen; co właśnie się dzieje teraz na świecie. Tylko napychając dzieci dużą ilością informacji, zmuszają ich do zdawania egzaminów to najmniej inteligentna forma edukacji.
Edukacja nie może zmuszać dzieci do konformizmu i dopasowania do istniejącego społeczeństwa. Edukacja powinna pomagać tworzyć zupełnie nowe, inne społeczeństwo, z innym podejściem do życia.
Są dwie formy uczenia się: poprzez akumulację wiedzy - mechaniczny sposób oraz uczenie się jako ciągły ruch, niemechaniczny, nieakumulujący informacji i wiedzy. Ta druga forma uczenia się powinna być podstawą edukacji.
Gdyby jedność życia, jedność jego celu byłaby nauczana w szkołach o ile bardziej jasne i świetliste byłyby nasze nadzieje na przyszłość
Elżbieta Rogalewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz